Goedemorgen! Deze week staan voor mij drie presentaties op het programma, waar onder een afsluitende presentatie op het Permanent Béta festival. Mijn verhaal is nog aardig in beta, maar dat heeft dan ook weer zijn charme. Eind deze week reis ik af naar Mannheim voor de ‘5th International Workshop on the Sharing Economy’ waar ik een presentatie over mijn platform coöperatie onderzoek mag geven.

Ook deze week heb ik weer 5 stukken verzameld en voorzien van mijn (soms wat erg uitgebreide) duiding en gedachten. Mooie week!

FNV-bonden botsen over akkoord met zzp-platform | Het Financieele Dagblad

Hoewel FNV in veel cases in de kluseconomie een beschermende en aanvallende houding aanneemt, wordt het door dit artikel duidelijk dat dit een eenzijdig beeld is. En dat er wel degelijk wordt gekeken hoe platformen de doelstellingen van een vakbond kunnen versterken. Ik merkte dit ook een maand of twee geleden toen ik een vertegenwoordiger van een andere niet nader te noemen vakbond sprak over de kluseconomie. Hij begon een woest betoog, maar eindigde zijn verhaal dat hij ook wel snapte dat a) dit de toekomst is b) de problemen niet platform uniek zijn, maar een discussie die de vinger legt op de zere plek van een steeds flexibeler wordende arbeidsmarkt en een systeem dat daar niet is opgericht en c) dat er ook echt wel voordelen aan de platformeconomie kleven.

Dat ze bij FNV (horeca) ook niet blind hier voor zijn blijkt uit de volgende quote:
“De nieuwe voorzitter Dick Koerselman gaat voor één jaar in zee met het platform, om toegang te krijgen tot 2500 opdrachtgevers en diens freelancers, zegt hij in gesprek met het FD. Hij spreekt van een ‘experiment’ bedoeld om de zzp’ers te helpen aan opleidingen, een degelijk pensioen en verzekeringen. ‘In de horeca kunnen wij de flexschil en de zzp’er niet meer wegdenken. Dat is een vaststaand feit. Wel kunnen we met partijen als Temper beter jongeren bereiken, en werken aan goed opdrachtgeverschap en betere voorwaarden.”

FNV Horeca gaat dus voor een jaar een ‘experimentele samenwerking’ aan met Temper. Temper is een online platform waar opdrachtgevers in de horeca toegang hebben tot een pool aan horeca professionals. Een soort uitzendbureau als platform, dat zich op de eigen website zowel als platform, marktplaats als prikbord profileert. En daar zit ook het grootste discussiepunt: bij Temper werken de horeca professionals vanuit een freelance en niet vanuit een uitzend verband. Goed voor de prijs richting opdrachtgevers en op korte termijn ook voor de inkomsten van de professional, maar wel een constructie die zich in de rechtzaal nog moet bewijzen.

Tijd om de voors en tegens op een rijtje te zetten.

Deze samenwerking is een briljante zet van FNV Horeca

• Volgens mij is het samenwerken en experimenten doen de enige manier om dit soort ontwikkelingen tot een goed eind te brengen. Je zag dit ook in de samenwerking tussen de Gemeente Amsterdam en Airbnb. Door in een vroegtijdig stadium samen te gaan werken hebben beiden partijen een hoop geleerd en heeft de gemeente geleerd hoe om te gaan met dit soort platform ontwikkelingen die directe impact hebben op de lokale samenleving. Door samen te gaan werken (ook al ben je het niet op alle vlakken met elkaar eens) leer je wat zij doen, waarom zij de dingen doen die zij doen, waar ruimte zit en waar niet en door niet alleen met een politieke bril te kijken is er ook ruimte om naar de kansen te kijken;
• Temper staat open om meer voor haar supply te doen, maar dan wel op een manier waarop het huidige concept kan blijven bestaan. Hier ligt voor de FNV dus een kans om zich op een positieve manier te verbinden aan een in hun ogen ‘precaire’ groep werknemers en voorzieningen aan te bieden. En hiermee op een andere manier als een relevante gesprekspartner in te zetten, wat ook nodig is gezien het al jaren dalend aantal leden;
• Door toegang te krijgen tot de gebruikers (zowel demand als supply) krijgt FNV Horeca een goed beeld wat de plussen en minnen voor de markt zijn en waar zij van toegevoegde waarde kunnen zijn. Dat is van onschatbare waarde.

Deze samenwerking is het stomste dat FNV Horeca ooit heeft kunnen doen

• Als je samenwerkt in een domein waar een aantal collega afdelingen al rechtzaken hebben lopen (Deliveroo) en regelmatig zich kritisch in de media uitlaten, dan kleeft hier natuurlijk een risico aan. Een risico voor een interne strijd (de aanleiding voor dit artikel) en het risico dat de kritische kluseconomie collega’s zich ook met jouw zaak gaan bemoeien. En dat is wel het laatste dat je wilt;
• Als blijkt (uit bijv. een rechtzaak) dat de constructie van Temper echt niet mag, dan zul je een heel strak communicatieplan klaar hebben moeten liggen om uit te leggen waarom je meedeed, wat je er van geleerd hebt en hoe je de samenwerking achteraf gezien kunt goedpraten (wat prima kan, maar wel moet worden gedaan). Toch een afbreukrisico.

Deze samenwerking is een briljante zet van Temper

• Knuffel je vijand dood en haal wind uit de zeilen…. Zolang de samenwerking loopt zal FNV weinig heel negatiefs over het platform kunnen zeggen. Dit dwingt FNV tot een volwassen discussie (buiten het middelpunt van de media) en dat is natuurlijk heel positief voor Temper;
• Wanneer een partij met een grote naam zich zo afzet tegen jouw sector en vervolgens met jou gaat samenwerken, dan schept dit veel vertrouwen in je merk. Dus wordt het makkelijker om met andere stakeholders (ook overheid en investeerders) aan tafel te komen en dingen voor elkaar te krijgen. In de trend van ‘Als zelfs de FNV met je samen wil werken….’.

Deze samenwerking is het stomste dat Temper ooit heeft kunnen doen

• Zowel Deliveroo als UberEats werken met freelancers. Alleen is Deliveroo de partij die de shit over zich heen krijgt. Waarom? Enerzijds omdat zij de switch hebben gemaakt van 0-uren naar zzp constructie, maar ook omdat zij wel actief de aandacht en discussie opzoeken (wat ook door de switch lastig te ontwijken was). Oftewel: als je in het middelpunt van de belangstelling staat (en doet alsof je heel veel gebruikers hebt), dan ben je ook een hele makkelijke prooi voor mensen met een wat kortere termijn agenda in discussies;
• Het uitspreken van een samenwerking brengt ook verplichtingen en verwachtingen met zich mee. Dat is prima zolang het goed gaat, maar kan zich tegen je keren wanneer het mis gaat.

Al met al begrijp ik binnen de FNV de interne voors en tegens, maar denk dat het onder de streep een goede stap is van FNV om te leren of en wat de mogelijkheden zijn ipv alleen hakken in het zand zetten. En daarnaast ook een slimme zet van Temper.

How Tech Companies Conquered America’s Cities – The New York Times

Interessant stuk waarin de downside van tech in steden wordt belicht. En dan niet alleen de downside van de nieuwe diensten die de markt overspoelen, het aantal toeristen verhoogt en de straten vol met auto’s en fietsen plempen. Maar ook de downside wanneer een tech bedrijf fysiek, dus met een kantoor, een stad binnen komt.

Ik hoor de laatste maanden steeds meer zorgelijke verhalen uit San Francisco en hoorde deze week de podcast ‘Inside Amazon’s Big Showdown With Seattle‘ waarin duidelijk wordt wat de macht is van een organisatie wanneer een stad (te?) afhankelijk is geworden. Maar ook over de impact van een overspoelde stad met hoogopgeleide goedverdienenden. Een van de presentatoren vatte het mooi samen: de hoog opgeleide en goedbetaalde werknemers willen graag genieten van goede dienstverlening, alleen nu zijn de huizen te duur voor deze mensen die die dienstverlening kunnen leveren om daar nog te kunnen wonen.

Met de bizarre acties waarmee steden een nieuw hoofdkantoor als van Amazon willen binnenhalen zou het goed zijn om eens goed na te denken of je dat ook echt wel wil… (haakje: de steden die graag toeristen wilden hebben, zien ze nu liever vertrekken…)

1 miljard gebruikers voor Instagram, gaat concurrentie aan met YouTube – Emerce

Wat is de impact van een platform die jouw sector binnen komt en jouw business gaat organiseren? Veel mensen geven als antwoord: data. Data is immers het nieuwe goud. Wat je bijna nooit hoort en wat in mijn beleving ook cruciaal is, dat is klantcontact. Het verliezen van klantcontact is in veel gevallen (en dat verschilt per business) et grootste verlies van een sector.

Booking.com, Thuisbezorgd en Iens: drie mooie voorbeelden. De sector was maar wat blij toen deze in hun markt hun intrede deden. Waarom? Ze zorgende voor nieuwe business en betere bezetting van bestaande capaciteit en het zorgde er voor dat de ondernemers niet zelf hoefden te investeren in eigen online tools en kennis. Blij op korte termijn, afhankelijk op lange termijn. Want wat zij (keer op keer) blijkbaar niet aan zagen komen is dat zij op termijn een eenzijdige afhankelijkheid opbouwden en…. voor klantcontact en data geheel afhankelijk waren geworden van deze platformen. Een zoektocht naar een hotel start op… booking.com. En omdat de drempels om te boeken zo laag zijn (convenience: geen gedoe) en die op de website (indien aanwezig) van het hotel zo hoog, blijven klanten booking.com trouw.

En wat is de link met het artikel over Instagram die de video in gaat? Die link was ik ook zelf in mijn enthousiasme even kwijt 😉 Maar waar het hier om gaat is dat op het moment dát je als platform een trouwe user base hebt verzameld, je ruimte hebt om andere diensten binnen jouw sector te verkennen. En dat is wat Instagram nu heel erg slim doet. Wat dat betreft was de koop van Instagram destijds door Facebook een slimme keuze: de jongeren om mij heen trekken een heel vies gezicht wanneer je het woord Facebook uitspreekt. Die zitten allemaal o.a. op Instagram.

Kun je dan met een brede userbase zomaar alles doen en maken? Ik denk het niet. Als je naar platformen kijkt, dan zie je dat succesvolle platformen voornamelijk in een smalle ‘vertical’ zitten. Taxi, hotel, vliegticket, etc. Op het moment dat zij hier succesvol zijn en een vertrouwde userbase hebben opgebouwd kijken zij meestal verder, maar wel bijna altijd binnen hun eigen ‘vertical’ sector. Zo verschuift Uber van taxi naar mobiliteit, Helpling van schoonmaak naar ‘local home services’ en ga zo maar door. Zelden zie je dat een platform zijn sector succesvol verlaat. Wat dat betreft heeft die user base ook zijn beperkingen. Of beter gezegd: geen oneindige expansie opportuniteiten.

Uber drivers made more than $600 million in tips in one year – TechCrunch

Voor het ‘180 Days of Change’ programma waarmee Uber de relatie met zijn drivers wilde verbeteren is een jaar geleden de functionaliteit ‘fooi geven’ in de app toegevoegd. Over de fooi rekent het bedrijf ook geen commissie. Een jaar later is er al meer dan 600 miljoen dollar aan fooien via de app ontvangen. Dat klinkt als een hoop geld (en dat is het ook), maar echt interessant wordt het natuurlijk wanneer je weet of een gemiddelde fooi van een klant die de gehele transactie via een app doet (dus incl. payment) hoger of lager is dan van de gemiddelde ‘offline’ taxi klant. Platformen verlagen drempels en zo ook de drempel om een fooi te geven. De vraag is alleen of het onder de streep ook echt meer is en of er door bedrijven als Uber ook wordt geëxperimenteerd met verschillende manieren om een fooi vragen. Zo kun je zoals nu extra scherm laten opkomen met een aantal vaste opties, maar je zou bijvoorbeeld ook kunnen voorstellen om het bedrag naar een rond bedrag af te ronden. En dan weer testen wat het beste werkt voor de chauffeur. En dat is nu juist zo mooi aan technologie (zei de tech-realist) is dat je dit soort experimenten constant kunt uitvoeren.

‘Recode Decode, hosted by Kara Swisher’ van Recode op Apple Podcasts

Sinds ik in Houten woon fiets ik elke dan naar (en van) mijn werk: naar mijn kantoor aan de Europalaan of naar de Universiteit op de Uithof. Heerlijk. Tijdens het fietsen luister ik veel podcasts over verschillende onderwerpen. (tips zijn welkom!). Afgelopen week luisterde ik naar de Recode Decode podcast waar de nieuwe CEO van Uber aan het woord was. Leuk om weer even up2date te zijn over het wel en wee.

Zo testen zij momenteel in de VS een nieuw product waarbij mensen een Uber taxi delen. Dit bestaat al onder de naam ‘pool’, maar met deze (nog goedkopere) variant moeten diegenen die de taxi delen naar een gemeenschappelijk opstappunt komen. En zo zie je een soor
t van mix tussen taxi in een auto en een traditionele busdienst opkomen. Heel interessant om te volgen.

Ook experimenteren zij met een minder on demand oplossing waarbij je een seintje krijgt wanneer een ritje goedkoper is om te nemen. Ik verwacht in de toekomst nog wel meer varianten hierop, omdat het in veel gevallen natuurlijk voor de demand onzin is om iets last minute on demand te bestellen. En wanneer een taxi een combi kan maken van on de mand en ritjes die wel even kunnen wachten dan zal dat vermoed ik ook de bezettingsgraad ten goede komen.

Sowieso was het interessant om te horen wat voor een ander soort leider Dara, de nieuwe CEO, is en hoe er een cultuuromslag lijkt plaats te vinden. Ik zie de laatste maanden sowieso die omslag bij meerdere tech bedrijven plaatsvinden waar ze naar een steeds meet collaboratief leiderschap overstappen. Een heel interessante ontwikkeling….

Contact

Inspiratie opgedaan en advies of onderzoek nodig bij vraagstukken rondom de platformeconomie?

Neem gerust contact op via een reply op deze nieuwsbrief, via mail ([email protected]) of telefoon (06-50244596).

Deze week weer (relatief) rustig aan begonnen na mijn verlof. Komende weken focussen op het schrijven van een paper, maar ook staan weer een paar mooie sessies bij o.a. BCD Travel (13K werknemers!), de Belastingdienst en de Permanent Béta dag in Seats2Meet Utrecht (zie verder deze nieuwsbrief) op de planning.

Deze week weer 5 mooie stukken gevonden en voorzien van mijn duiding en gedachten. Met deze editie een aardige hoofdrol voor Deliveroo. Waar ik hardop nadenk of de keuzes die zij maken reuze slim of…. dom zijn. Niet om een oordeel te vellen, maar puur om gedachten op een rijtje te zetten.

Zie ook onderaan nog 2 mooie publicaties in het magazine van de Nederlandse Vereniging voor coöperaties en ManagementImpact.

Fijne week!

Deliveroo versoepelt regels en laat restaurants eigen bezorgers inzetten | NU.nl

Een opmerkelijke stap van Deliveroo: “Restaurants mogen vanaf volgende maand hun eigen bezorgers inzetten om maaltijden via Deliveroo te bezorgen.” Deliveroo profileert zich als een partij die ‘kwaliteitseten’ bezorgd. En was daarmee juist het platform (oke, samen met UberEats en Foodora) voor kwaliteitsrestaurants zonder eigen bezorging om hun businessmodel en klantenkring uit te breiden. Nu gaat het platform dus de breedte in.

Is deze stap super slim? Of super dom? Hier onder wat afwegingen (en de tijd zal ons leren wat het effect van deze keuze is).

Waarom dit de slimste keuze ooit is van Deliveroo:

1. Thuisbezorgd heeft in de eerste jaren de focus gelegd op de rol van een sales platform zonder eigen koeriers. Hiermee hebben zij de restaurants met eigen koeriers ‘opgevoed’ in hoe het is om met een platform samen te werken. Ook hebben zij uitgevonden hoe je samen kunt werken met individuele restaurants mbt branding op de brommers, etc. Van die inspanning kan Deliveroo nu dankbaar gebruik maken. Zeker als zij inzetten op betere voorwaarden voor de restaurant houders, die de laatste tijd flink klagen (let op: niemand weet hoe representatief die ontevreden groep is, een bericht van een branche organisatie is nooit neutraal) over Thuisbezorgd. (tenzij Thuisbezorgd een clausule mbt concurrerende platformen afdwingt aan het huidige klanten);
2. Dit is natuurlijk dé manier om de groei te kunnen versnellen (wat positief is op de korte termijn, op lange termijn moet altijd maar blijken hoe ‘positief’ deze groei is geweest voor de toekomst van het bedrijf);
3. Dit is de manier om UberEats en Foodora voor te blijven. Maar ook Thuisbezorgd, die intussen ook steeds meer inzet op eigen bezorgers;
4. Klanten willen een totaaloplossing, verenigd in één app. Op het moment dat je top of mind zit bij de consument en je hem of haar kunt bieden wat hij of zij op dat moment wil tegen de juiste kwaliteit en voorwaarden, dan heb je een mooie positie opgebouwd;
5. Dit kan een vliegwiel effect hebben: een breder aanbod kan leiden tot meer vraag en klanten van restaurants met eigen bezorgers kunnen ook zo nu en dan zin hebben in eten van restaurants zonder eigen bezorgers.

Waarom dit de domste keuze ooit is van Deliveroo:

1. Deliveroo richt zich in communicatie op de meer high-end restaurants. Vanuit de supply kant is dat logisch: low end heeft vaak al eigen bezorgers. Vanuit de demand kant is dat ook een duidelijke keuze. Die kwaliteit is onderdeel van de merkbelofte van Deliveroo. Maar wat wanneer de frietboer op de hoek nu ook via Deliveroo gaat leveren? Dat doet afbreuk aan de huidige positionering en onderscheidendheid in de markt. En maakt Deliveroo minder uniek. Tenzij ze een bepaalde ondergrens trekken en selectief zijn in welke restaurants ze op hun platform toelaten;
2. Thuisbezorgd.nl is een dominante speler in dit domein. En heeft de juiste relaties met de restauranthouders. Dat zeg ik op basis van alle Thuisbezorgd reclame op de duidelijk niet Thuisbezorgd brommertjes. Het is een risico om de strijd aan te gaan met de huidige dominante speler op de markt met een enorme naamsbekendheid en geschiedenis. Wat gaat de unieke toegevoegde waarde van Deliveroo worden?
3. Thuisbezorgd is een speler met een heel lokale focus. Bijna overal in het land kun je dan ook iets via het platform bestellen. Daar zit veel focus en geld in. Het is de vraag of Deliveroo, die nu actief is in 12 landen en 200 steden (niet zo veel steden per land dus), hier tegenop kan. En moet willen.

Conclusie? Tja. Deze stap heeft zijn voors en tegens, een aantal heb ik hier boven beschreven. Ik denk dat ze simpelweg geen andere keuze hebben. De markt zoals deze nu is met Thuisbezorgd, UberEats, Foodora en Deliveroo is te vol. Er zal dus een consolidatieslag plaatsvinden binnen nu en zeg 5 jaar. Deliveroo trapt met deze stap als eerste relatieve nieuwkomer als eerst op het gaspedaal. Misschien is dat er op of er onder. Ik denk dat er weinig anders te kiezen is.

FNV sleept maaltijdbezorger Deliveroo voor rechter om ontduiken cao  NU.nl

“FNV sleept Deliveroo voor de rechter. Volgens de vakbond heeft het van oorsprong Britse bedrijf schijnzelfstandigen in dienst en ontduikt de maaltijdbezorger daarmee de cao.”

Interessante timing: als ik mij niet vergis wordt eind deze maand ook meer bekend over de rechtzaak van Deliveroo bezorger Sytze tegen het platform. Deze campagne wordt gesteund (en is vermoed ik ook geïnitieerd) door PvdA. Waarom dan nu?

En om de discussie in de juiste context te plaatsen: het voor of tegen zijn op de manier waarop deze platformen met hun koeriers omgaan zegt weinig als je niet weet hoe de rest van de markt met hun koeriers omgaat. Alleen aanvallen omdat je een grote naam hebt is politiek slim, maar verder wat zinloos. Want hoe zit het met al die andere pizza/friet/chinees/shoarma/sushi-koeriers? Zijn zij netjes in dienst? Betalen zij belasting? Zijn zij verzekerd? Ik geloof er geen bal van. Los van wat je van de Deliveroo’s (die tegenwoordig vaak wel een verzekering verzorgen) van deze wereld vindt: misschien zijn zij op dit moment wel we ‘best of worst worlds’. En natuurlijk zijn zij niet perfect. Verre van. Maar zij zijn op papier wél een grote kans om een groep die ook voor de opkomst van platformen enorm precair was betere condities te geven. Dat is dan weer een voordeel van een centrale organisatie. Als de vakbonden dat nu eens leren, dan kan de toon van de discussie ook opeens een stuk constructiever (en indien juist ook goed gecommuniceerd ook politiek een stuk sexyer) worden.

Deliveroo zoekt alternatieven voor plastic verpakkingen

“Bezorgservice Deliveroo zet zich in om het gebruik van plastic verpakkingen voor bezorgmaaltijden te verminderen. Om te beginnen worden er 100.000 gratis milieuvriendelijke rietjes uitgedeeld aan Nederlandse restaurants.”

Doorbordurend op mijn uitspraak hier boven dat er ook echt wel voordelen zitten aan een centraal platform. Wat veel platformen namelijk doen is een eerst gefragmenteerde markt bedienden via een (centraal) platform. Door transactiekosten te verlagen kan deze markt ook nog eens (op papier) enorm groeien. Wat nu als die eerst gefragementeerde markt zich voornamelijk in het zwarte circuit bevond? Pizzabezorgers, schoonmaak, oppas… In deze markten kan een platform (even los van vraagstukken rondom afhankelijkheid) een behoorlijke stap voorwaarts zijn. Enerzijds voor basis processen (belasting, arbeidsvoorwaarden, etc.) en anderzijds voor extra zaken als bijvoorbeeld duurzaamheid. En als dan 1 platform bedenkt dat dit de nieuwe standaard is, dan kun je meters maken.

Nog een paar voordelen en mogelijkheden van centrale platformen in een voorheen gefragmenteerde markt:

1. Door drempels te verlagen groeit de markt;
2. Dit kan tot een inclusievere samenleving zorgen: lage toetredingsdrempels voor supply en review systemen die diploma’s vervangen;
3. Activiteiten die voorheen in de zwarte markt plaatsvonden kunnen naar de legale markt verschuiven (Helpling, Thuisbezorgd, CharlyCares, etc.);
4. Gefragmenteerde markt centraliseren, hierdoor betere controle en handhaving mogelijk;
5. Collectieve (inkoop en lobby) mogelijkheden;
6. Automatische koppeling belastingdienst (zoals Uber in Estland);
7. Collectieve afspraken borgen in algoritmes;
8. 24/7 kwaliteitscontrole middels technologie en algoritmes

Bottom line: platformen kunnen, indien goed vormgegeven, een positieve bijdrage leveren voor de samenleving.

Brent Toderian: ‘Ik ben niet tegen de auto, ik ben voor de stad’ – MO* Magazine – MO.be

Erg prettig leesbaar stuk met goede inzichten over de mobiliteit voor de toekomst. En dan geen halleluja verhaal over technologie en zelfrijdende auto’s:

“De zelfrijdende auto is de laatste poging van een industrie om het primaat van de auto veilig te stellen. Het is gebouwd op het valse, maar ook gevaarlijke idee dat we betere auto’s nodig hebben in plaats van betere steden.”

Maar gewoon goede strategische vragen over hoe we een samenleving willen vormgeven. En zo zouden meer discussies moeten worden gevoerd. Want technologie is… faciliterend en een middel om een doel te bereiken. En nooit uniek, vergeet dat nooit.

Onbelast bijverdienen: wat u moet weten | De Tijd

In België was het tot voor kort mogelijk om maximaal 5.000euro per jaar bij te verdienen met werkzaamheden tussen particulieren waarbij het platform de match maakte. Dit kon alleen via een door de overheid erkend platform (zie lijst). Van deze inkomsten werd er een voorbelasting van 10 procent ingehouden. Wel zo duidelijk. Alleen was natuurlijk de vraag of dit wel zo eerlijk was: als je bijvoorbeeld een schoonmaker via een platform inhuurde was dit fiscaal aantrekkelijker dan wanneer je dit via een briefje bij de supermarkt of via via deed. Even los van de vraag of je dan natuurlijk wel belasting betaalde… Wat dat betreft moeten ze gedacht hebben: beter iets dan niets. En ook dat is een keuze.

Maar nu komt deze regeling te vervangen en kan een grote groep Belgen (let op: niet iedereen mag meedoen) tot 6.000 euro per jaar bijverdienen voor:

1. Diensten van burger aan burger;
2. Verenigingswerk;
3. Deeleconomie via erkende platformen.

Ziet er uit als een goede stap, omdat de diensten van burger aan burger die niet via een platform worden verhandeld nu ook worden gelijk getrokken. Aan de andere kant wel jammer dat er nu geen voorbelasting via platformen wordt ingehouden, dat was juist zo’n mooi experiment in hoe overheid via een digitale link kunnen samenwerken met platformen (en deze samenwerking automatiseren).

In de media

Platformcoöperaties; een kans voor een coöperatie 2.0.pdf uploaded by @martijnarets (Martijn Arets)

In het magazine van de NCR, de Nederlandse Vereniging voor coöperaties, mocht ik een gastbijdrage leveren over hoe platformen een kans zijn voor coöperaties. En vice versa. Klik op de link om de PFD te downloaden.

Martijn Arets: ‘Toegang krijgen tot data van een platform is de uitdaging’ – Management Impact

Door ManagementImpact werd ik uitgebreid geïnterviewd over de opkomst van de platformeconomie. Dit ter ere van de release van de Nederlandse vertaling van het boek ‘De Airbnb Story’.

Eigen publicaties

An Uber-app of the people? Success criteria of platform cooperatives highlighted

Onlangs schreef ik voor Trivento een stuk over de succesfactoren van platform coöperaties. Deze week verscheen de Engelse vertaling van het stuk.

Events

Permanent Beta dag #12 | Meetup

Ik krijg regelmatig de vraag of ik ook wel eens op openbare plekken mijn verhaal deel. Ja! Zoals hier: op 25 juni op de 12e Permanent Beta dag bij Seats2Meet in Utrecht. Ik ga hier in de grote zaal een verhaal doen over…. platformen. Geen standaard verhaal, ik ga mijn gedachte delen over hoe de macht van platformen gebroken kan worden en de gebruikers meer zeggenschap over hun eigen rechten en data kunnen krijgen. Hoe het verhaal er exact uit komt te zien: nog geen idee. Dat is nog in beta 😉

Contact

Inspiratie opgedaan en advies of onderzoek nodig bij vraagstukken rondom de platformeconomie?

Neem gerust contact op via een reply op deze nieuwsbrief, via mail ([email protected]) of telefoon (06-50244596).

Afgelopen week mijn verlof onderbroken voor presentaties bij VJAA (Vereniging Jonge Arbeidsrecht Advocaten) en Jellinek. Mooie discussies over enerzijds de impact van platformen op arbeid én de advocatuur zelf en over kansen die platformen in de zorg bieden. Zowel extern als matchmakers als intern voor het delen van kennis en verbinden van medewerkers. Vandaag start de week met een gesprek over het mogelijk opzetten van een module platformeconomie bij een nieuwe business school.

In deze editie weer een aantal mooie stukken, voorzien van mijn gedachten en duiding. Mooie week!

Airbnb’s Brian Chesky on regulated cities like New York: No end in sight – Recode

In eerste instantie dacht Brian Chesky, een van de 3 oprichters van Airbnb, dat de problemen met lokale overheden binnen een jaar zouden zijn opgelost. Intussen geeft hij toe dat deze problemen nog lang niet zijn afgelopen.

Waarom is dit probleem zo ingewikkeld? Een paar gedachten:

• Airbnb (en andere vakantie verhuur platformen) hebben de uitdaging dat zij enerzijds toe moeten geven aan lokale overheden, maar ook tegelijkertijd hun schaalbaarheid in de gaten moeten houden. Op het moment dat per stad 3 medewerkers bezig zijn in contacten met de gemeenten, dan kan het model niet uit. Kort gezegd: ze moeten bepaalde toezeggingen aan lokale overheden standaardiseren, zodat ze niet voor iedere gemeente nieuwe dingen hoeven te ontwikkelen op het platform;
• Veel discussies rondom Airbnb zijn ook politiek bredere discussies. Natuurlijk zijn er problemen met vakantieverhuur in Amsterdam, mede ‘veroorzaakt’ door Airbnb. Maar de problemen van nu zijn niet alleen aan Airbnb toe te schrijven, maar aan een niet perfect (nee, ik ga niet de politiek in ;-)) toerismebeleid de laatste jaren. Kort gezegd: Airbnb krijgt van meer gedoe de schuld dan dat het zelf direct veroorzaakt;
• Veel activiteiten die via platformen plaatsvinden, zijn niet nieuw. Wat platformen doen is het verlagen drempels (transactiekosten), waardoor activiteiten die voorheen te klein en gefragmenteerd waren om er iets van te hoeven vinden opeens (in theorie) super schaalbaar zijn. Oftewel: van zaken die zich eerst in een grijs gebied bevonden waarvan we de luxe hadden om er niets van het hoeven vinden, moeten we nu opeens iets vinden. En dat kost tijd. Veel tijd. En misschien is dat maar ook goed zo.
• Nieuwe regels die door de groei van vakantieverhuur worden ingevoerd, moeten ook worden getoetst. Handhaving moet worden ingericht. En ga zo maar door. En dat kost (wederom): tijd.

Interessant fragment is wanneer Chesky antwoord geeft op de vraag: ‘waarom besteden jullie nog tijd en geld aan steden die niet renderen?’. Zijn antwoord: “If it was just a business decision it probably wouldn’t be worth it to stay there. But we’re not there just for business, there are 50,000 people that depend on it to make income,” Chesky explained.”

Klinkt mooi en nobel (net als het vermelden dat Airbnb al 500 miljoen toeristenbelasting geeft geint), maar daar zit natuurlijk (en dat neem ik hem niet kwalijk) een stuk eigenbelang in. Je kunt alleen de grootste in deze markt worden en blijven wanneer je voor alle denkbare bestemmingen aanbod hebt. Heb jij dat niet en een ander wel, dan is de kans groot dat je verliest. You win some, you lose some.

Apple limits Safari tracking, gives more control over personal data | CNBC

Wanneer je het hebt over impact van innovatie en disruptie wordt vaak gekeken naar de directe impact in de vorm van directe concurrentie, marktaandeel, winstmarge, etc. Wat meestal wordt vergeten is de indirecte impact van innovatie van anderen, ook al zitten zij in een compleet andere branche, op jouw sector en organisatie.

Drie voorbeelden:

1. Klantcontact: toen KLM na de aswolk in IJsland besloot om voor klantcontact volop in webcare te focussen (maar dan ook écht serieus). En met groot succes. Indirecte impact op bijna alle organisaties die iets met klanten doen (en dat zijn er best wat ;-)) is dat doordat de KLM klant gewend was om binnen een uur geholpen te worden via social (en dan ook echt geholpen en niet van het kastje naar de muur gestuurd), ging deze dat ook van alle andere bedrijven verwachten;
2. Bezorging: ik gebruik in mijn presentaties vaak het voorbeeld van PostNL versus Uber. Bij PostNL krijg je een mailtje met zeer minimale info over je bestelling: we komen morgen tussen xx en xx. Einde communicatie. En vaak komt het pakketje voor of na de aangegeven tijd. Intussen is de consument door o.a. Uber gewend om de chauffeur real-time te volgen, te zien wie het is, alerts te krijgen en direct contact te kunnen opnemen met de chauffeur. Als je dat gewend bent, is het opeens heel moeilijk te accepteren dat je weer voor niets 3 uur op de pakketbezorger hebt gewacht;

Voor veel organisaties zijn er veel goede redenen te bedenken om niet aan het vernieuwde ‘default’ verwachtingspatroon te (kunnen of willen) voldoen. Zo zijn vraagstukken bij veel organisaties veel complexer om binnen een uur via social media te beantwoorden. Of is de winstmarge simpelweg te klein: de klant wil er niet voor betalen. Maar toch zal de klant denken: regel het maar. En dat is best een uitdaging.

Voordeel van deze indirecte impact is dat het wel zo kan zijn dat één bedrijf het (goede) voorbeeld geeft en zo de rest van de markt indirect dwingt om hier in ieder geval over na te denken. En dat is precies wat er in dit artikel over Apple wordt omschreven: doordat Apple het verzamelen van data en volgen van gebruikers gaat inperken zetten zij een standaard voor de markt: “Apple is definitely ahead when it comes to using privacy as a competitive advantage.”.

Los daarvan maakt het door de keuze van Apple ook andere partijen lastiger om ‘goede’ profielen voor advertenties op te zetten, er mist vanaf nu een belangrijke databron.

Google will back away from the Pentagon contract for Project Maven after employee protests — Quartz at Work

Bij techbedrijven zien we dat het veelal de founders of in een enkel (zeldzaam) geval de aandeelhouders zijn die een sterke stem hebben voor de wijziging van de koers van het bedrijf of om genomen beslissingen te blokkeren. Veel aandacht gaat de laatste tijd, ook in mijn updates, naar de macht van de gebruikers (suppply en demand), maar in deze discussie wordt veelal één sterke stakeholdergroep vergeten: de medewerkers.

In dit stuk: “more than 4,000 Google employees signed a petition and a dozen resigned in protest over the company’s involvement in developing technology that could lead to deaths”. En nu heeft Google onder druk van zo’n 5 procent van haar werknemers besloten om het contract niet te verlengen.

In dit stuk ook: “It’s hard to imagine Boeing, General Electric, or any traditional defense contractor making a similar decision”.

De vraag is nu, waarom doet Google dit wel en anderen niet? Wat gedachten:

• Personeel in de techsector is schaars. Dus je wilt laten zien dat je hen serieus neemt. Daarnaast heb je ook te maken met je reputatie, je ‘employer brand’. Ook belangrijk voor toekomstig personeel. Die wil je niet besmetten;
• Het is niet zo dat Google nauwelijks winst maakt, het niet verlengen van de deal met defensie kan pijn doen, maar daar komen ze ook wel weer overheen;
• De tech sector heeft op dit moment al een aardig reputatie probleem met de backlash van de ‘move fast, break things’ mentaliteit. Ik kan mij voorstellen dat zij geen enkel risico nemen;
• Hoewel Google de slogan ‘don’t be evil’ niet meer gebruikt, staat het ontwikkelen van technologie dat levens kan kosten wel behoorlijk haakt op de oorspronkelijke belofte. Het protest van medewerkers kan dan ook best een wake-up call zijn geweest.

Bye, Spotify: can this new streaming service help listeners play fair? | Music | The Guardian

“Music subscription service Resonate gives artists both money and power over content with a stream-to-own model”

Mooi en uitgebreid artikel over Spotify ‘concurrent’ Resonate: een muziek platform waar de artiesten zelf eigenaar en bestuurder zijn. Is dit de toekomst? Ik denk niet voor de grote artiesten. Maar het bestaan van dit soort platformen zal de grote platformen wel, indien zij een beetje schaal kunnen realiseren, wel behoeden om zich te veel te misdragen.

Contact

Inspiratie opgedaan en advies of onderzoek nodig bij vraagstukken rondom de platformeconomie?

Neem gerust contact op via een reply op deze nieuwsbrief, via mail ([email protected]) of telefoon (06-50244596).