Als je afgelopen week het nieuws hebt gevolgd, dan kon je er eigenlijk niet omheen: de vergunning van Uber om als taxibedrijf in Londen te opereren wordt niet verlegd. Met 40.000 chauffeurs en 3,5 miljoen gebruikers (dit zijn cijfer van Uber zelf) is dat groot nieuws. Hoewel het nog verre van zeker is of Uber in Londen daadwerkelijk wordt verboden, het bedrijf gaat in beroep en mag tijdens de zaak haar activiteiten voortzetten, is het interessant om eens beter te kijken wat hier nu echt gebeurt en wat de mogelijke scenario’s zijn. Aan de hand van 10 publicaties neem ik je in deze speciale editie mee de diepte in.

Uber loses its license to operate in London  |  TechCrunch

In dit stuk wordt ingegaan op wat er nu precies aan de hand is en wat er hiervoor is gebeurd. De TfL (Transport for London) zegt:

“approach and conduct demonstrate a lack of corporate responsibility in relation to a number of issues which have potential public safety and security implications” — including for the following issues:

• Its approach to reporting serious criminal offences.
• Its approach to how medical certificates are obtained.
• Its approach to how Enhanced Disclosure and Barring Service (DBS) checks are obtained.
• Its approach to explaining the use of Greyball in London — software that could be used to block regulatory bodies from gaining full access to the app and prevent officials from undertaking regulatory or law enforcement duties

Veel voorgaande discussies gingen over het businessmodel van het bedrijf en de grote vraag of chauffeurs wel of geen werknemer zijn. Interessant aan dit statement is dat het hier puur gaat over de houding van het bedrijf. Zowel in specifieke zaken rondom het melden van incidenten (waarbij Uber geen verantwoordelijk neemt omdat zij meent een marktplaats te zijn), maar ook zaken die niet direct bewezen kunnen worden. Zo is er bijvoorbeeld geen bewijs dat de Greyball software in Londen is gebruikt. Uber wordt hier dus afgerekend op de algehele werkwijze. En dat is opmerkelijk.

Ook interessant is de reactie van de burgemeester van Londen:

I want London to be at the forefront of innovation and new technology and to be a natural home for exciting new companies that help Londoners by providing a better and more affordable service.

However, all companies in London must play by the rules and adhere to the high standards we expect – particularly when it comes to the safety of customers. Providing an innovative service must not be at the expense of customer safety and security.

I fully support TfL’s decision – it would be wrong if TfL continued to license Uber if there is any way that this could pose a threat to Londoners’ safety and security.

Any operator of private hire services in London needs to play by the rules.

Slim is dat hij eerst aangeeft dat de stad voorloper wil zijn op het gebied van innovatie. Daarmee haalt hij Uber de wind uit de zeilen, want die hadden natuurlijk direct gereageerd dat de stad tegen innovatie is. Door de boodschap op deze manier te brengen zet hij zelf de regels voor het debat. Een slimme zet.

Dat alle stakeholders in deze discussie hun eigen spel spelen en belangen behartigen blijkt uit het volgende fragment:

While, last year, Uber steered off what could have been a major impediment to its business in London when TfL dropped a series of proposed changes to PHV rules — including imposing a five-minute minimum wait period between ordering and obtaining a ride.

Die 5 minuten regel zagen we eerder ook in Parijs (daar hadden ze het zelfs over 15 minuten!). En dat heeft natuurlijk alles te maken met het centraal stellen van eigen belangen in plaats van de klant.

Why London is banning Uber from its streets – Vox

Wederom een interessant stuk met achtergrondinformatie over deze beslissing. Wat in dit stuk duidelijk wordt is dat er veel frustratie is over de houding van Uber in het algemeen. Ten eerste het gebrek aan verantwoordelijkheidsgevoel, zoals deze opmerking over het niet altijd aangeven van incidenten in de taxi’s: “it’s the victims’ responsibility, not Uber’s, to report sexual assault allegations against Uber drivers to the police.” Dit gaat ook terug naar de kern of Uber een transport- of een techbedrijf is. Met de verantwoordelijkheden die hier bij horen. Ik ben trouwens van mening dat Uber meer is dan alleen een tech bedrijf. Het bedrijf is zwaar technologisch gedreven, dat wel.

Incidenten zoals de Greyball affaire, een stuk software dat onder andere inspecteurs opspoorde en hen automatisch een andere versie van de app voorschotelde, doet de overheid ook beseffen wat er nog meer mogelijk is:

“Jacob Kirkegaard, a senior fellow at the Peterson Institute for International Economics, told me there are also concerns that the software could be used to shield the company from being tracked by the city for its compliance with labor laws, such as how many hours drivers are operating on a daily basis.”

Overheden zijn dus wakker geworden en beseffen wat er met deze briljante en geavanceerde technologie nog meer mogelijk is. Dit in combinatie van het wantrouwen in de intenties van Uber zorgt voor nog meer voorzichtigheid richting het platform. De technologische kwaliteiten van Uber zorgen nu dus voor een ‘backlash’ naar het bedrijf.

London’s Uber ban is a message to a reckless tech ethos | Arun Sundararajan | The Guardian

In dit artikel gaat Arun Sundararajan, een bekende platformeconomie professor en auteur uit New York, in op de indirecte boodschap die de TfL en de burgemeester hebben voor de ‘doen en later om vergiffenis vragende’ startup cultuur.

“Uber’s London experience holds an important lesson for Silicon Valley startups that take pride in asking for forgiveness rather than permission. As digital technologies continue to permeate our physical world lives, platforms such as Uber, Airbnb and Facebook will increasingly be called upon to take on regulatory roles that government used to perform. The future of regulation is delegation. Nurturing a corporate reputation worthy of this public trust will be far more valuable to tomorrow’s tech pioneers than the short-term glory and financial gains that come from casting oneself as a rule-breaking disrupter.”

Break Up the Tech Giants? No, Just Level the Field – Bloomberg

“Facebook, Google and Uber should be held to the same rules as their older rivals.” Interessant stuk als je meer wilt weten over de strijd naar een meer ‘level playing field’, waarbij platformen niet als onafhankelijke marktplaats, maar als actieve speler en stuurder in de markt worden gezien.

Now’s the time for an employee-owned Uber | WIRED UK

Mocht Uber Londen moeten verlaten, ik schat de kans dat dit echt zal gebeuren overigens bijzonder klein in, dan is het altijd interessant om te kijken naar alternatieven. De 3,5 miljoen klanten en 40.000 chauffeurs (herhaling: dit zijn cijfers van Uber) geven aan dat er een flinke markt is voor ‘ride hailing services’ als Uber. Even los van de vraag of het een duurzame markt is: het is niet duidelijk hoe sterk de vraag zal veranderen als de prijzen zullen stijgen.

In dit stuk: “London deserves better. That is why now is the time to start an employee-owned version of Uber that pays fair wages and respects the city and its citizens.

The idea is not new: it has been done before, most notably in Austin, Texas, where, after Uber and Lyft were temporarily banned, local citizens set up RideAustin, a nonprofit that takes no commission on fares beyond what it needs to run its business. Since launching in 2016, RideAustin has attracted 5,000 active drivers and completed two million rides, according to the Ringer.”

Hoewel ik de kans niet groot acht dat Uber Londen gaat verlaten, geeft de onzekerheid in deze periode en de bevestiging vanuit de overheid over de twijfels van de intenties van het bedrijf wel nieuwe initiatieven om zich te profileren als alternatief.

Platform coops, een coöperatie waar chauffeurs gezamenlijk investeren in technologie, zou een heel interessante optie kunnen zijn. Belangrijk is wel dat de eindgebruiker een vergelijkbare of betere ervaring wordt aangeboden dan nu bij Uber. Wij mensen zijn luie donders (ik ook) en zullen alleen overstappen wanneer een alternatief beter is. Niet alleen vanwege een meer sociaal karakter.

Taxiapp: London’s black cab co-op alternative to Uber – Co-operative News

Over co-ops gesproken: er is dus blijkbaar al een Uber alternatief in Londen actief waar de drivers ook eigenaar van zijn via een coöperatie model.

“The app is non-for-profit owned directly by the drivers themselves developed with the aim of offering an honest, trustworthy service that puts customer and driver welfare at the forefront.”

Op de website wordt niet duidelijk hoe het ‘co-ownership model’ er uit ziet. De grote vraag is of initiatieven als deze het gaan redden. Taxiapp heeft wel de ervaring in de taxi markt in huis, maar heeft de technologie development uitbesteed. Daarnaast lijkt er weinig kapitaal in te zitten. Met een beetje geld kun je wel een prima werkende app lanceren, maar als je weet hoeveel geld een platform als Uber in de marketing van de app stopt om gebruikers aan te trekken, dan is het niet waarschijnlijk dat een meer sympathieke app als deze echt een deuk in een pakje boter gaat slaan. Het ziet er naar uit dat de app ook de nodige sales en marketing ervaring in het ’team’ (2 mensen) mist.

Enig lichtpuntje voor de app is dat het samenwerkt met bestaande taxi’s en adoptie vanuit dit netwerk wel een flinke boost voor het aantal gebruikers kan zorgen. Zeker wanneer de onzekerheid van de toekomst van Uber in Londen dagelijkse gebruikers doet besluiten om op zoek te gaan naar een alternatief.

How Uber and Lyft were driven from Austin and replaced with a worker cooperative

Het mogelijke scenario dat Uber een stad of land moet verlaten is niet uniek. Uber heeft meerdere malen steden of landen verlaten, nadat de dienst verboden werd of nadat het bedrijf zich niet wilde schikken naar de lokale regelgeving.

Het bekendste voorbeeld hiervan is misschien wel de case van Austin, Texas. De lokale overheid besloot om een vingerafdruk als onderdeel van het identificatieproces te eisen bij taxi chauffeurs. Zowel Uber als Lyft vonden dat hun eigen checks al voldoende waren en besloten om nagenoeg op het zelfde moment Austin te verlaten. Vele chauffeurs en klanten met lege handen achterlatend (hoezo verantwoordelijkheidsgevoel?).

In dit artikel wordt heel mooi omschreven wat er toen gebeurde. Hoe een ingekakte vakbond door een aantal enthousiastelingen nieuw leven werd ingeblazen, hoe de taxichauffeurs zich massaal verenigden en uiteindelijk een eigen coöperatieve taxidienst mét app lanceerden. Een indrukwekkend verhaal (uit 2016).

“When it opened last month, ATX Coop Taxi — which has already raised over $425,000 in ownership shares from over 360 coop members — became the third-largest worker cooperative in the country. Drivers will see immediate savings. Driving for Austin’s other three cab companies costs the workers from $250 to $315 each week in “terminal fees,” while the coop’s weekly rate is just $131. In their first weeks with cars on the road, the new coop already controls a third of the taxi permits on the market.

“We were paying out more than we could take home. It’s insanity to work 16 hours a day like that,” said Dave Passmore, president of the new coop. “That’s why we’ve been building this, to have a company for
the workers.” The drivers expect to reach 400 paid members in the next month, and are allowed to expand to 650 coop owners if they meet conditions set by the city. They are also working on adapting the CABiT app — designed with and for taxi drivers — to better attract local customers.”

How Uber and Lyft toyed with Texas to get their way – CNET

Hoewel het bovenstaande artikel over de case in Austin indrukwekkend is, zul je je niet verbazen dat achter de schermen een flink lobby proces was losgebarsten. In dit stuk wordt uitvoerig beschreven hoe dit lobby proces is verlopen, welke rol welke partijen hebben gespeeld en hoe Uber en Lyft uiteindelijk hun zin (of gelijk) hebben gekregen.

Een indrukwekkend lobby verhaal, wat ook een inkijkje geeft hoe het er in Londen achter de schermen waarschijnlijk aan toe zal gaan. Hierbij zeg ik nogmaals dat het vanuit Londen heel slim is geweest om aan te geven wel open te staan voor innovatie, omdat dit het verhaal voor Uber een stuk lastiger wordt om de opinie, ook onder haar gebruikers, te beïnvloeden.

Uber’s New CEO Just Sent an Amazing Email to Employees–and Taught a Major Lesson in Emotional Intelligence | Inc.com

De case van Londen is voor de nieuwe Uber CEO, hij zit er net een paar weken, gelijk een mooie vuurdoop. Interessant is dit fragment uit de interne mail die hij naar medewerkers stuurde over de situatie:

“While the impulse may be to say that this is unfair, one of the lessons I’ve learned over time is that change comes from self-reflection. So it’s worth examining how we got here. The truth is that there is a high cost to a bad reputation. Irrespective of whether we did everything that is being said about us in London today (and to be clear, I don’t think we did), it really matters what people think of us, especially in a global business like ours, where actions in one part of the world can have serious consequences in another.”

Dus in plaats van naar een ander te wijzen, benadrukt hij het belang om naar het bedrijf zelf te kijken. Iets dat je van Uber founder Travis waarschijnlijk nooit zult hebben gehoord.

Resume

Wat gaat er nu in Londen gebeuren? Niemand die het weet. Met deze speciale editie heb ik geprobeerd om de juiste context bij de situatie te schetsen:

1. Wat is er aan de hand?
2. Het grotere plaatje
3. Wat zijn de alternatieven?
4. Wat kunnen we de komende tijd verwachten?

Uiteraard zal ik je in mijn volgende updates op de hoogte houden van de ontwikkelingen.

Fijne dag!

Martijn

0650244596 / martijn@collaborative-economy.com

Uber moet mogelijk Londen verlaten: de vergunning van het bedrijf wordt niet verlengd. Een mogelijk kantelpunt in de ontwikkeling van de klusjeseconomie. En toch vind je in deze editie daar niets over terug. Later deze week ontvang je namelijk een aparte Uber editie, omdat de vragen die nu boven komen drijven niet in één artikeltje zijn samen te vatten. Ook los van Uber heb ik weer 5 mooie stukken voor je verzameld én deel ik de video’s van de rondetafel ‘Are platforms a new type of institution?’ die ik vorige week aankondigde. Fijne week!

Platformeconomie top 5

Is dit het einde van de ouderwetse makelaar? AD.nl

Funda staat bekend om een van de weinige succesvolle platformen die zijn geïnitieerd door de gevestigde orde zelf. Een geniale zet destijds van makelaarsvereniging NWM. Immers: als zij het niet hadden gedaan, dan was er een ander geweest en was de macht van de makelaar een stuk kleiner geweest. De vraag is wel hoe goed Funda is voor de eindgebruikers. Door het platform alleen voor makelaars beschikbaar te maken (oorspronkelijk zelfs alleen voor NVM makelaars totdat een concurrent de markt betrad), staat de makelaar en niet de klant centraal.

En juist dat is hetgeen dat de laatste jaren de ontwikkeling van Funda in de weg heeft gestaan. De afweging ‘komt dit ten goede van het gebruiksgemak van de klant’ en ‘brengt dit de positie van de makelaar in gevaar’ moet continu worden gemaakt en dat is verre van ideaal voor de langetermijn duurzaamheid van het platform. Dit zorgt er voor dat het platform vanuit gebruikersperspectief op achterstand komt (de mogelijkheden worden niet optimaal benut), wat weer ruimte geeft voor een concurrent. Want een monopolie positie op de markt is mooi, maar niemand is onverslaanbaar.

Deze week werd bekend werd dat een Amerikaanse investeerder een aandeel in Funda wilde nemen tegen een waardering van 240 miljoen. Dit zette de discussie op scherp. Ook omdat de 4.000 leden vanuit de VNM samen een aandeel van 70% in Funda hebben. En zij opeens beseften wat voor goud zij in handen hebben.

Wat gaat Funda nu doen? Een optie zou zijn dat ze een minderheidsbelang verkopen en de kennis en het geld van de investeerder gebruiken om een flinke slag in ontwikkeling van het platform maken waar de gebruiker meer -en de makelaar minder- centraal staat. Dat is een slag die ze sowieso moeten maken, omdat het anders wachten is op een (buitenlandse?) concurrent die dit, waarschijnlijk met een flinke smak VC geld, alsnog gaat doen. En dan zijn de makelaars én hun kindje van 240 miljoen én hun controle over de markt kwijt. En dat zijn ze nog verder van huis.

p.s. er is altijd nog flink markt voor makelaars, ook wanneer het dominante platform meer voor de eindklanten op komt. Want hoewel het logisch klinkt dat je altijd alles online kunt doen, toch hebben mensen (ik ook) behoefte aan persoonlijke begeleiding als het gaat om zo’n belangrijke keuze in je leven. Maar dan wel volgens een ander business model. Ik denk dat het grootste probleem in deze shift gaat worden dat blijkt dat veel makelaars alleen nu kunnen bestaan door de oneerlijke macht die zij op de markt hebben en zonder dat niets meer voorstellen. En dat is sowieso geen gezonde situatie (spreekt een ervaringsdeskundige). De makelaars zouden zichzelf dus opnieuw moeten uitvinden. En een vaste inkomstenstroom uit een fonds dat is opgezet met opbrengsten uit de verkoop van het minderheidsbelang in combinatie met jaarlijks dividend van een goed draaiend dominant platform zal ze misschien juist de ruimte geven die nodig is…

Alles voor die vijf sterren – NRC

Goed en leuk stuk over de impact van reputatie systemen op online platformen. Met de drang (en als je afhankelijk bent van een platform: noodzaak) om zoveel mogelijk sterren te krijgen doen mensen gekke dingen. Mijn vraag is dan wel of we hier dan ook leukere mensen van worden. De continu druk om te presteren, het feit dat je zelf geen invloed hebt op alle factoren (regen, chagrijnige reiziger, etc.) en de misschien wel ongezonde macht die je bij de klant legt zorgen er voor dat de sfeer rondom een transactie tot flinke spanningen kan leiden.

Wil je meer lezen over vraagstukken rondom online rating & reputation? Lees dan deze 2 stukken:

1. De zin en onzin van online waardering en reputatiesystemen > hierin doe ik ook een voorstel voor ‘reputatiesystemen 2.0’
2. Interview dat ik deed (de audio is in het begin wat slecht, maar wordt later beter) met techniekfilosoof Esther Keymolen. Zij promoveerde eerder dit jaar aan de Erasmus Universiteit Rotterdam met het proefschrift Trust on the Line. A Philosophical Exploration of Trust on the Networked Era.

People go for subsidised services, who knew!? | FT

Goede food4thought over de vraag of het model van nieuwe ‘gig’ platformen houdbaar is. Platformen die opereren in businesses die voorheen niet rendabel waren:

“Today’s tech companies, however, have somehow convinced themselves that mobile tech and app technology can make the uneconomic economic simply because the messaging comes by way of an app instead of a telephone.”

Ook mooie quote: “If the likes of Deliveroo were truly innovating, they’d not be half as dependent on under-priced human labour as they are.”

Ik vraag mij al langer af of sommige platformen in de klusjeseconomie wel echt in staat zijn om de transactiekosten zo te verlagen dat hun huidige model uit kan. En dat zonder een bepaalde stakeholdergroep stelselmatig te benadelen óf door op de zak van een investeerder te leven. Want ook die zakken kennen een bodem. En misschien moeten deze platformen ook eens goed naar hun model en belofte kijken. Dat zal ze in de ontwikkeling ook een flinke rust geven, aangezien veel platform startups nu telkens zenuwachtig worden wanneer ze zien dat het einde van hun ‘runway’ in zicht komt en ze op een punt komen: geld erbij of stekker eruit. Wat dat betreft zeggen de afsluitende woorden van de auteur van dit stuk genoeg:

“If their services were truly useful or wanted, meanwhile, they would be able to charge above break-even prices for them and still have a business model.”

Airbnb liegt over inkomsten verhuurders | De Tijd

“Airbnb zegt dat de typische Belgische verhuurder jaarlijks 2.100 euro extra verdient via zijn platform. De Rekenmeester heeft daar zijn bedenkingen bij.” Dit stuk verscheen in de Vlaamse media, nadat eerder door Airbnb bekend was gemaakt dat het bedrijf in België een positieve economische impact van 300 miljoen per jaar heeft.

Hoewel het makkelijk (en soms leuk) is om Airbnb te bashen, is het ook belangrijk om verder te kijken. Er ligt in dit geval ook een stuk verantwoordelijkheid bij diegenen die de data die door platformen wordt vrijgegeven in dit soort artikelen verwerkt. Er is namelijk best een hoop meer data op de markt beschikbaar: er zijn meerdere partijen die platformen als Airbnb bijna realtime scrapen. Als je die data naast die van Airbnb legt, dan heb je al een beter beeld.

In Amsterdam is de ervaring dat de data die Airbnb vrijgeeft aardig overeenkomst met de data die andere partijen of de gemeente zelf scraped. Vaak zit de nuance hem ook in het woordgebruik van typische/modale versus gemiddelde gebruiker. Alleen spreken over een gemiddelde gebruiker geeft een scheef beeld. De gemiddelde inwoner van Nederland is, als je de vermogens van de ruim honderdduizend miljonairs in Nederland meetelt, ook best hoog, maar dat geeft wel een scheef en onjuist beeld.

De cijfers lijken dus vaak goed te kloppen, het gaat dus vaak over hoe de cijfers in een bericht worden verpakt. Zet een marketeer, een journalist, een voor- en een tegenstander naast elkaar en je zult zien dat je 4 verschillende artikelen krijgt 🙂

Los daarvan is het verhaal over belasting betalen dat in het artikel wordt aangehaald vooral een verantwoordelijkheid die bij de gebruikers ligt. Daar ligt wel weer een kans voor platformen om als intermediair te faciliteren in de belasting transactie. Dat vond ik dan ook zo mooi aan de ‘deeleconomiebelasting’ die in België nu loopt. Wanneer je een voorbelasting heft, dan is het hele proces in één keer een stuk eenvoudiger, overzichtelijker en ‘waterdicht’.

Voor hen is ieder ritje geld waard – NRC

‘Eigen baas Bij Uber, Airbnb en Deliveroo mag je zelf bepalen hoeveel en wanneer je werkt. Wat is het effect van zoveel flexibiliteit?’ Interessant opmaatje voor een bredere discussie die nodig gevoerd moet worden op de vraag van de impact van de verregaande ontwikkeling van een combinatie van flexwerk en losse ‘zelfstandige’ contracten. Wat doet het wanneer je alles om je heen als mogelijkheid om snel wat geld te verdienen ziet? Ook interessant inzicht van bijzonder hoogleraar filosofie Marli Huijer: „Alle uren zijn in de 24-uurseconomie hetzelfde geworden”. Zij benadrukt het belang van ritme.

Keur ik deze ontwikkeling af? Zeker niet. Maar een goede discussie over dit onderwerp is hoog tijd.

p.s. de discussie rondom Deliveroo heeft de investeerders overigens niet afgeschrikt: deze week haalde het Engelse platform 322 miljoen op bij een nieuwe investeringsronde.

Eigen publicaties

Succesvol zijn in de digitale wereld: niet alleen voor startups – Intrapreneur.nl

Als het gaat over digitale transitie, gaat het vaak over succesvolle startups. Kun je ook als bestaande organisatie een digitale transitie maken? Voor deze blog ging ik voor Intrapreneur.nl in gesprek met Ronald van den Hoff van Seats2meet.com.

We spraken over het delen van overvloed, hoe je als bestaande organisatie een échte digitale transitie kunt doorvoeren, onverwacht relevante ontmoetingen en hoe decentraal eigenaarschap gefaciliteerd door blockchain er in de toekomst uit gaat zien. Naast de blog ook een video interview van 45min.

Are platforms a new type of institution? – Deeleconomie in Nederland

Zoals vorige week aangekondigd deelde ik deze week de video opnamen die ik maakte bij de sessie ‘are platforms a new type of institution’. In deze post deel ik de 3 losse bijdragen van José van Dijck (Royal Netherlands Academy of Arts and Sciences), Haroon Sheikh (Dasym Investment Strategies) & Fredrik Söderqvist (Unionen) en ook de integrale opname. Alledrie (10 minuten per bijdrage) absoluut de moeite van het kijken waard.

Contact

Advies of duiding nodig of op zoek naar een spreker? Neem gerust contact op via mail (martijn@deeleconomieinnederland.nl) of telefoon (06-50244596)

Deze week waren platformen volop in de mainstream media te vinden. Met de vraag of platformen belasting moeten betalen op de plek waar de waarde wordt gecreëerd én over de meest gangbare vraagstukken rondom arbeid via platformen. Is een platform nu werkgever of niet? En hoe kunnen ‘workers’ zich organiseren via een vakbond wanneer zij voor een platform werken? Beide vragen kwamen aan bod tijdens mijn bijdragen op BNR Nieuwsradio, een sessie bij het Ministerie van Financiën en een mooi event over platformen en werk in Pakhuis de Zwijger (zie video, mijn inleiding begint op 07:05). Deze week deze onderwerpen en meer in de 5 bijdragen die ik voor je selecteerde en van mijn mening en duiding voorzag. Mooie week!

Platformeconomie top 5

Zweedse vakbond omarmt platforms als Deliveroo | Het Financieele Dagblad

Deze week was er flink wat aandacht in de media voor de opstand van de Deliveroo koeriers naar aanleiding van het bericht dat Deliveroo de bezorgers niet via een nul uren contract maar als ZZP’er in wil gaan huren.

Hoewel het normaal voor platform workers lastig is om zich te verenigen, veel platformen doen er veel aan zodat zij niet weten wie de collega’s zijn, hadden de riders van Deliveroo wel een manier gevonden om elkaar te vinden. (noot: in de oorspronkelijke editie van deze nieuwsbrief stond dat de groepen van Telegram openbaar waren, dit was niet het geval). Toen Deliveroo de koeriers het ZZP-schap door de strot duwde, was het voor de koeriers eenvoudig om zich te organiseren in de ‘Riders Union‘. De aansluiting met de FNV en enkele politici van o.a. PvdA was snel gemaakt en zo hadden de koeriers opeens wél een stem. In de foto onder aan dit stuk zie je de groep riders die bij de eerste bijeenkomst waar ik aanwezig was aanwezig waren.

Er wordt nog weinig gesproken over de rol van vakbonden in de klusjeseconomie, laat staan op een vooruitstrevende manier hoe de platformgedachte en algoritmes te integreren met vakbonden. Deze week was Fredrik Söderqvist van de Zweedse vakbond Unionen in Nederland. Hij geeft in dit interessante artikel een inkijkje over hoe vakbonden en platformen elkaar kunnen versterken. Met de nodige inspirerende food4thought.

Meer weten over de visie van Fredrik? Bekijk dan de video van het event ‘Werken in de platformeconomie’ vanaf 23:50. Volgende week zal ik een video delen waarin hij deelneemt in een panel gesprek op het ‘World Interdisciplinary Network for Institutional Research’ (WINIR) congres waar ik deze week ook (met camera) aanwezig was. Absoluut de moeite van het terugkijken waard.

Financiën kijkt naar belasting ‘leeneconomie’ | Financieel Dagblad

Afgelopen donderdag kwam er een onduidelijk bericht uit dat met de kabinetsformatie met spoed moest worden uitgezocht hoe platformen beter te gaan belasten. In het begin werd er veel naar platformen als Airbnb gewezen. Dat was bijzonder, omdat belasting rondom Airbnb in principe prima is geregeld: Airbnb regelt in veel gevallen de betaling van toeristenbelasting, over de commissie van Airbnb wordt netjes lokaal BTW afgedragen en de hosts zijn zelf verantwoordelijk voor het aangeven van hun Airbnb inkomsten bij hun belasting opgave. Hoewel er nog veel vraagtekens staan bij de variabele of mensen die doen, valt er op de wet zelf weinig aan te merken.

Een interessante passage in dit artikel: “De vraag of consumenten die platforms als Facebook of Google betalen met het kijken naar advertenties of hun gegevens geen omzet vertegenwoordigen, vindt hij wel ‘zinvol’”. Oftewel: we betalen met onze data en aandacht en moeten we niet eens kijken of hier iets met belasting moet worden gedaan?

Later bleek dat dit bericht volgde op een stuk in de Financial Times een paar dagen daarvoor waarin Frankrijk en Duitsland een vergelijkbaar voorstel deden. Het gaat nu dus niet zozeer over belasting op Uber en Airbnb of op data, maar of grote tech platformen bijvoorbeeld de advertentie inkomsten kunnen gaan belasten (ook winstbelasting) in het land waar deze worden verkocht / getoond. Zie ook dit recente stuk op Nu.nl.

Al met al is het duidelijk dat de belastingdienst steeds meer en concreter nadenkt over hoe dit soort tech bedrijven te belasten.

Opmerkelijk: het stuk in het FD werd oorspronkelijk gesproken over de ‘leeneconomie’, een paar dagen later was de kop aangepast in ‘platformeconomie’. Mooi om te zien dat de term platformeconomie steeds breder wordt ingezet…

Gevaren Airbnb onderschat | De Telegraaf

Het is natuurlijk goed om mensen te wijzen op het risico dat verhuur via een platform als Airbnb met zich meebrengt. Zo kan het zijn dat je verzekering schade niet dekt, de bank officieel niet toestaat dat je je woning (tijdelijk) onderverhuurt en je VvE kan de verhuur ook verbieden.

Wat dan weer naïef is, is de waarschuwing dat je de kans loopt op een boete wanneer je je huis buiten de regels om verhuurd en wanneer de belastingdienst er achter komt dat je de inkomsten niet hebt opgegeven bij je aangifte. Op het moment dat je +10K verdient met het verhuren van je huis, lijkt het mij een bewuste keuze om dit wel of niet te doen, met de risico’s van dien…

Thanks to a dashcam, crafty Uber drivers are boosting their pay | CNN

In het kader van beter benutten van capaciteit is dit een interessante:

“Drivers are starting to place cameras behind their windshields to record the road ahead of them. Startups chasing the gold mine of car data are paying them to install these cameras. The startups want these videos to do everything from build maps for self-driving cars to track pedestrian activity.”

Het plaatsen van een camera of sensoren op een taxivloot is een heel interessante (even los van mogelijk discutabele) manier om snel veel data te verzamelen. Aan de andere kant is het voor de chauffeurs naast een leuk extra zakcentje, ook een manier om er voor te zorgen dat bijvoorbeeld Uber of Lyft geen data monopolie krijgen.

“In three months, they’ve mapped over 500,000 miles of U.S. roads with 2,000 drivers using their iPhone app, Payver. Drivers receive between two and five cents per mile. Lvl5 expects that with 50,000 U.S. drivers, it can gather enough data to build maps for self-driving cars.”

Dit soort praktijken is eerder ook al gebruikt om een nieuwe concurrent een voorsprong te geven. Zoals bij Uber concurrent Juno in New York in dit stuk van Forbes:

“The startup isn’t letting riders find drivers just yet. Instead, Juno is paying some Uber drivers $25 per week to join and drive their normal routes while keeping the Juno app on as well.

Marco (founder – MA) calls the data-gathering practice “beta testing” for Juno. “Making sure that everything works—at scale,” he says. “In addition, this gives us the opportunity to understand patterns, traffic behavior, activity hours and so on.””

Slim.

SnappCar neemt Duits autodeelplatform tamyca over – Deeleconomie in Nederland

Als je als platform wilt groeien dan kun je twee dingen doen: zelf doen of een bestaande speler opkopen. Als je in een nieuw land begint waar al een aantal sterke partijen actief zijn is de laatste optie veelal de enige juiste keuze. SnappCar heeft dit ook gezien en nam afgelopen week een Duits autodeelplatform over.

Spijtig voor SnappCar ontving de Amerikaanse concurrent Turo (voorheen Relay Rides, zie hier een interview dat ik deed in San Francisco in 2014) in diezelfde week een investering van 92 miljoen dollar van een investeringsgroep geleid door Mercedes om…. de Duitse markt in te gaan. Turo integreert het Duitse deelplatform Croove in haar systeem (welke eerst in handen was van Mercedes) om ook daar een vliegende start te kunnen maken.

Ik ben benieuwd wie er als winnaar uit de bus komt, maar dat er nu gas wordt gegeven in de peer2peer auto deel markt dat is duidelijk. (p.s.: een platform overnemen is 1, maar er voor zorgen dat de integratie – ook met het personeel en cultuur – goed verloopt is een ander verhaal).

In de media

Wordt de deeleconomie straks ook belast? | BNR Nieuwsradio

Donderdag was ik om 06:00uur ’s ochtends telefonisch te gast in de uitzending van BNR Nieuwsradio over de geruchten dat er wordt gezocht naar een manier om de deeleconomie te kunnen belasten. In het tweede artikel van deze editie heb je hier meer over kunnen lezen.

Contact

Advies of duiding nodig of op zoek naar een spreker? Neem gerust contact op via mail (martijn@deeleconomieinnederland.nl) of telefoon (06-50244596)

Vannacht verstreek de deadline van de crowdfunding campagne voor ‘De Platformrevolutie. En met succes! In totaal brachten 66 supporters een bedrag van 12.435,- bijeen: oftewel 104% van het doelbedrag! Hiermee kan ik de komende maanden tijd vrij maken voor het schrijven en heb ik voor het boek gelijk een mooie ‘practise what you preach’ case erbij. Komende week staan wat mooie interviews, veel schrijftijd en het event ‘Werken in de platformeconomie’ op het programma. Ik mag de inleiding verzorgen. Er is nog (gratis) plek. In deze editie weer 5 mooie stukken, voorzien van mijn duiding en gedachten. Mooie week!

Platformeconomie top 5

French Deliveroo ‘gig’ riders strike over pay – France – RFI

Had ik je al verteld dat de komende 12 maanden de discussie rondom ‘gig’ work via platformen een belangrijk punt op de politieke agenda gaat worden? Zo niet: bij deze. In dit stuk berichtgeving over een staking voor Deliveroo koerriers in Frankrijk. Onlangs heeft Deliveroo de voorwaarden rechtgetrokken en daar zijn zij het niet mee eens. Hoewel het platform haar workers als ‘independent contractors’ behandeld, willen zij toch graag een stukje zekerheid.

Wat hier is gebeurt, en dat is iets wat bij meerdere ‘gig’ platformen het geval is, is dat ‘workers’ onder aantrekkelijke voorwaarden zijn binnengehaald, zij afhankelijk van het platform zijn gemaakt en het platform vervolgens de voorwaarden eenzijdig heeft aangepast. Nu hoor ik mensen wel eens zeggen van: “maar je HOEFT toch niet voor dat platform te werken?”. Ja, in principe klopt dat. Alleen komt dat standpunt veelal van hoog opgeleiden die zich de luxe kunnen permitteren. Dat is lang niet voor iedereen weggelegd.

Nadenkend over waarom de discussie rondom dit soort flexwerk nu zo losbarst ben ik tot de (voorlopige) conclusie gekomen dat flexibilisering natuurlijk al lang gaan de gang is, maar de kenmerken van platformwerk de vinger extra op de zere plek leggen:

1. laag opgeleid;
2. fulltime afhankelijk (al is dat niet wat de platformen zelf zeggen, maar de logica leert dat het niet anders kan);
3. geen contact met collega’s en hierdoor lastig te verenigen (al laat Frankrijk zien dat het ook anders kan);
4. makkelijk inwisselbare werkzaamheden: opgebouwde skills geven geen onoverbrugbare voorsprong;
5. belangrijkste: het woord ‘gigs’: in hapklare brokjes geknipte (en vaak repeterende) werkzaamheden. Kleine klusjes. Dit brengt een extra afhankelijkheid met zich mee, omdat je als individu dit soort werk nooit zonder platform zou kunnen doen: de opbrengsten van 1 ‘gig’ kunnen nooit op tegen de acquisitie- en organisatiekosten. Dat kan alleen door een platform die a) processen automatiseert middels software (apps) en algoritmes en b) de klusjes met een grote schaal faciliteert, waardoor kosten kunnen worden verdeeld over een heel groot aantal klusjes. En dan heb ik het nog niet over de mega investeringen waar eigenlijk geen normaal individu of bedrijf tegenop kan;
6. in veel gevallen de ‘workers’ voorheen dit werk niet deden. Zij hebben dus geen eigen ’track record’ met vaste klanten. Dit maakt hen extra kwetsbaar.

Als laatst: luister hier het Radio 1 gesprek met Philip Padberg, directeur van Deliveroo Nederland en Mei Li Vos, oprichter van Alternatief voor Vakbond en oud-kamerlid, terug. Hoewel ik het dapper vind dat Philip überhaupt aanschoof (dat zouden veel directeuren van platformen in deze setting nooit doen en misschien had hij dat ook niet moeten doen ;-)), zie je dat zijn verhaal over waarom al hun koeriers ZZP’er moeten worden voor geen meter blijft staan. En dat ook de kern van het probleem is.

Lees trouwens ook de eerste 2 artikelen van deze eerdere nieuwsbrief.

ICOs for Dummies (like me) – Hacker Noon

In de berichtgeving rondom blockchain komt ook steeds vaker nieuws rondom ICO’s (Initial Coin Offering) voorbij. Startups die een eigen digitale munt (cryptocurrency) ontwikkelen en vooruitlopend op de waarde hiervan er alvast een berg van verkopen om een vliegende start te kunnen maken. Cryptocrowdfunding zal ik maar zeggen. En met ‘een berg’ bedoel ik dan ook een serieuze berg: de Zwitserse start-up Tezos haalde deze zomer via een ICO bijvoorbeeld 200 miljoen euro op.

NRC berichtte deze week: “Vorige maand berekende Goldman Sachs dat ICO’s dit jaar tot nu toe ruim 1 miljard euro hebben opgebracht; meer dan wat alle beginnende internetstartups bij elkaar wisten op te halen via traditionele kanalen.” Waar startups eerst zo snel mogelijk naar de beurs wilden gaan om serieuze financiering te halen, waren het de VC’s die met enorme investeringen (gokjes…) de plek van de beurs hebben ingenomen. Het zou mij niets verbazen wanneer ICO’s en crowdfunding, en misschien een combinatie van die twee, uiteindelijk de plek van de VC’s gaan innemen. Hoewel bovenstaande quote misschien ook een vertekend beeld geeft omdat het aantal investeringen vanuit VC’s aan het dalen is. De rendementen in tech startups vallen vermoed ik toch iets tegen. En terecht.

In dit artikel een goed stuk (via @Kleverlaan) met een ‘voor Dummies’ uitleg over ICO’s.

Trend: Grond van agrarische bedrijven steeds vaker aangeschaft door coöperatie van betrokken bewoners | Revue

Op de European Crowdsourcing Week (mocht daar een paar keer spreken) begint de oprichter van dit event Epi Ludvik Nekaj steevast met de vraag: ‘who gots more money than Warren Buffet?” (goed voor 77,3 miljard dollar). Zijn antwoord: de crowd! En daar heeft hij in principe natuurlijk helemaal gelijk in: er is zat geld in de markt. Interessant (en mooi) om te zien is dat dit geld steeds vaker wordt gebruikt om een positieve lokale impact te realiseren.

In dit stuk wordt ingegaan op een trend dat agrarische bedrijven steeds vaker grond (kunnen) aanschaffen met geld van betrokken bewoners, verenigd in een coöperatie. Een mooie ontwikkeling.

Crowdfunding platform voor topsport ‘Wij zijn Sport’ stopt

Met een landschap van ruim 100 crowdfunding platformen actief op de Nederlandse markt (het aantal gaat zelfs richting de 150), mag het duidelijk zijn dat er veel platformen zullen zijn die het uiteindelijk niet gaan redden. Waarom? Omdat het businessmodel vaak is ingericht rondom commissie van transactie. Hierdoor moet er behoorlijk wat geld via het platform worden opgehaald om de organisatiekosten te kunnen betalen. Veel lening platformen vragen daarnaast nog een beheer fee (verstandig!) en platformen verdienen ook geld met begeleiding, partnerships en meer.

Maar toch: het blijft een uitdagend model, zeker voor niche platforms die crowdfunding zonder financiële tegenprestatie faciliteren. Deze week werd bekend gemaakt dat ‘Wij zijn sport’ stopt. Dat zette mij aan het denken. Voor en platform als ‘Wij zijn sport’ was het eigenlijk al vanaf dag 1 duidelijk dat zij het niet zouden redden van alleen marge op transactie. Daar is de markt simpelweg te klein voor (tenzij zij een miljoenen voetbal transfer bijeengebracht door de fans van een club weten te faciliteren). Wat veel mensen vergeten is dat de toegevoegde waarde van een platform in de -in dit geval- sportbranche veel meer is dan alleen het geld. Het gaat ook over betrokkenheid, zichtbaarheid en meer. En dan zou het logisch zijn wanneer een platform zou worden geadopteerd door een overkoepelende bond als NOCNSF die dit platform als middel aanbiedt voor sporters om projectmatig of doorlopend additionele financiering voor haar sporters én een platform om de band met de fans te kunnen organiseren. Dan hoeft de opbrengst ook niet alleen vanuit de marge op transactie te komen, maar dan kunnen de kosten uit meerdere (marketing) potjes betaald worden, omdat het bijdraagt aan het grotere geheel.

Oh, en waarom ik trouwens zeg dat een organisatie als het NOCNSF het platform moet adopteren en niet zelf moet opbouwen: bestaande organisaties zijn simpelweg niet zo goed in het succesvol in de markt zetten van een platform, tenzij de activiteiten van dat platform tot hun kern activiteiten hoort. Platformen bouwen kunnen ze wel, dat is een kwestie van centen of skills. Maar een SUCCESVOL platform op de markt zetten: dat is toch echt een ander verhaal….

Daimler helpt Uber-concurrent Via bij stap naar Europa | NU.nl

Een van de BMW CEO’s zei onlangs: “laat Uber maar miljarden stoppen in het mensen gewend maken om mobiliteit via een app te gebruiken, dan bouwen wij vervolgens iets beters’. Het is dan ook niet verwonderlijk dat veel (beter gezegd: bijna all) traditionele auto bedrijven zich in deze markt mengen. Daimler stopte deze week 50 miljoen in een Uber-concurrent. Maar dat is slechts een topje van de ijsberg….

Opmerkelijk

Naar aanleiding van berichtgeving van de AFM over transparantie in (lening) crowdfunding vielen de platformen bijna over elkaar heen om te roepen hoe zeer zij het daar mee eens waren. Daarom des te opmerkelijk dat OnePlanetCrowd in zijn laatste nieuwsbrief deze twee dingen roept:

1. Crowdfunding als investeringsvorm promoten ‘omdat de spaarrente lager is dan ooit’;
2. Mensen te motiveren om te investeren in crowdfunding door een (hele toffe) fiets te verloten.

Hoewel de spaarrente lager is dan ooit, is het risico van je geld op een spaarrekening op de bank zetten voor geen meter te vergelijken met je geld investeren in crowdfunding. Het is dan ook niet verwonderlijk dat de FD enquete die ik hier onder heb geplakt laat zien dat het vertrouwen ‘dat de platformen hun zaakjes zelf wel goed zullen regelen en geen toezicht en regels nodig hebben’ bedroevend laag is.

Hoewel ik groot fan ben van OnePlanetCrowd, ik investeerde in meerdere projecten én haalde zelf voor de start van mijn Crowd Expedition 20.000euro op via dit platform, vindt ik dit soort berichtgeving echt niet kunnen. En dat zouden zij zelf ook moeten weten.

Contact

Advies of duiding nodig of op zoek naar een spreker? Neem gerust contact op via mail (martijn@deeleconomieinnederland.nl) of telefoon (06-50244596)

De eerste schrijfweek is een feit. Langzaam maar zeker beginnen de contouren van het boek vorm te krijgen. Eigenwijs als ik ben deelde ik deze week al de ruwe inleiding van het boek. In deze editie weer 5 mooie artikelen die ik van mijn duiding en visie voorzag én een uitnodiging voor een tof event volgende week waar ik deel van uit mag maken. Goede week!

Platformeconomie top 5

Waarom een leven onder Google niet eens zo gek is | De Morgen

Mooie essay van de bevriende economiefilosoof Rogier de Langhe in de Vlaamse krant De Morgen. Ik interviewde Rogier vorige zomer tijdens een boottocht door de Utrechtse grachten. Waar de meeste discussies gaan over hoe overheden de macht van techplatformen als Google en Facebook in kunnen perken, gooit hij de knuppel in het hoenderhok. Hij stelt: ‘De overheid van de toekomst lijkt meer op Google dan op België, en dat is niet per se een slechte evolutie.’

Eerste tip: ga het stuk lezen en vorm je eigen mening.

Wat gedachten bij dit stuk:

• “Kleinere structuren en kortere ketens zouden een revolutie ontketenen in administratieve vereenvoudiging.” Dat zou inderdaad geweldig zijn, zij het niet dat dit los staat van de discussie of een platform als Facebook of Google de macht heeft of de overheid zelf in staat is om zich als een platform in te richten zoals (daar is ie weer) Estland.
• “Een van de grootste hotelketens ter wereld, Marriott, biedt wereldwijd 1miljoen slaapplaatsen aan en heeft daarvoor 250.000 personeelsleden nodig. Airbnb biedt evenveel slaapplaatsen aan, maar heeft daarvoor honderd keer (!) minder mensen nodig. Beeld je in dat er morgen een platform opstaat dat overtuigend kan aantonen dat het België kan runnen met honderd keer minder personeel.” Dit klinkt mooi, maar klopt natuurlijk niet. Wat Airbnb doet is anderen faciliteren, je zou dus het personeel van de Marriott holding en het management dat bij de hotels zelf werkt dus moeten vergelijke met de 3.100 medewerkers van Airbnb. Dan komt Airbnb er alsnog beter vanaf, maar vergeet dan ook niet dat zij van scratch af aan zijn begonnen en langzaam maar zeker ook zelf steeds inefficienter zullen worden. De hosts en hostesses, de kamermeisjes en al het andere uitvoerende personeel: dat zijn de mensen die hun huis via Airbnb verhuren, de sleuteloverdracht doen en de schoonmaak van de listings. Die cijfers zie je nergens terug en dat zijn natuurlijk ook verborgen kosten die in geen enkele kostprijs worden meegenomen

Nadenkend over dit stuk zie ik dat er eigenlijk twee verhaallijnen / scenario’s door elkaar lopen.

1. De groeiende macht van digitale platformen als Google en Facebook;
2. De grote voordelen die platformen met zich meebrengen en hoe dit kan worden ingezet om een land te besturen en organiseren.

Dat maakt dat je te snel een oordeel over het stuk klaar hebt staan. En dat is zonde.

Belangrijk is om deze twee los van elkaar te zien. Een Google die een land gaat besturen lijkt mij een slecht idee. Een land bestuurd met een korte termijn aandeelhoudersbelang (oh, dat is nu ook zo: na 4 jaar wil je herkozen worden), zonder transparante agenda en zonder enige inspraak vanuit de gebruikers (de burgers) lijkt mij niet wenselijk.

Wat wel enorm interessant is om te filosoferen hoe de elementen die platformen succesvol maken in te zetten binnen een (digitale) overheid. Die participatie samenleving, wat in de praktijk meer uitkomt om een ‘over de schutting smijt festijn’, zou met de platformgedachte (het faciliteren en empoweren van…) een enorme stap vooruit zijn. Betere efficiency, gebruik van data, een overheid app store waar burgers en bedrijven hun eigen oplossingen voor kunnen bouwen, betrokken burgers via crowdsourcing zodat bestuurders zich verantwoordelijk voelen én er niet elke 4 jaar 80% zwevende kiezers de laatste dag beslissen op wie zij gaan stemmen (op wie het hardst roept), matchfunding vanuit de overheid…. Noem maar op. Ja, de overheid als platform heeft een enorm potentieel. Maar dan wel bedacht vanuit een (soort van) democratisch beginsel en niet vanuit een VC mentaliteit.

En kijkend naar Rogier zijn laatste zin: “De overheid van de toekomst lijkt daarom wellicht meer op Google dan op België.” is dat ook precies wat hij in gedachte heeft.

De deeleconomie heeft zijn onschuld verloren – Trouw – Blendle

Leuk stuk waarin de verschuiving van het sentiment over de deel- en platformeconomie in een goede context wordt geplaatst. En een goed voorstel om de term deeleconomie te laten vallen wanneer we het hebben over platformen als Uber en Deliveroo en om het voortaan over de platformeconomie te hebben. Hoewel dit natuurlijk niet nieuw is, is het wel goed dat dit soort geluiden nu ook meer in de mainstream media komen. Dat draagt bij aan de acceptatie van een nieuw begrip en op de lange termijn een betere situatie dat iedereen weet waar hij/zij over praat.

Deelfietsen veroorzaken nu veel overlast in grote steden. Zo kan het wél

Goed stuk in De Correspondent met een interview met twee Nederlandse deelfiets iconen. Een stuk waarin wordt aangegeven dat gedeelde mobiliteit een enorme kans is voor steden, mits je het goed aanpakt. Dat betekent visie, beleid en handhaving.

Een mooie top 4 van hoe deelfietsen volgens de geïnterviewden wél een succes kunnen zijn in steden:

• (Deel)fietsen moeten fietsen en niet stilstaan. Spreek een maximumtijd af dat de fietsen gemiddeld stil mogen staan (zeg: 90 procent van de fietsen moet elke dag minstens één keer worden gebruikt). Anders moeten ze worden weggehaald.
• Open data. De gemeente krijgt inzage in de locatie- en gebruiksgegevens, zodat ze hier ook zelf beleid op kan maken en kan controleren of de deelfietsen voldoende fietsen.
• Overal een fiets met één account. De deelfietsen moeten aan een open standaard voldoen zodat de reiziger met één account of app fietsen van verschillende aanbieders kan openen.
• De overheid moet niet verwachten dat vrijwilligers die open standaard gratis kunnen ontwikkelen, terwijl commerciële partijen daar niet aan meewerken. Hier is geld voor nodig. En medewerking van grote commerciële partijen, waar de overheid gewoon eisen aan moet stellen.

Dit is Dara Khosrowshahi, de uitgesproken ex-vluchteling die waarschijnlijk de nieuwe topman van Uber wordt  | Sprout

“De nieuwe roerganger van Uber wordt geen vrouw, maar een in Iran geboren man die naam maakte in de reiswereld.” Altijd goed om te weten wie nu de opvolger van Travis bij Uber is geworden. Sprout maakte er een mooi stuk van.

Amazon Mechanical Turk Workers Have Had Enough | WIRED

Interessant onderzoek / experiment rondom een duurzaam alternatief voor Amazon Mechanical Turk: een ‘gig economy’ platform waar vele mensen op afstand kleine digitale klusjes doen voor anderen. Hoewel het platform goed werkt, heerst er veel onvrede onder de gebruikers. En dan in het bijzonder de aanbieders.

Wetenschappers ontwikkelden een alternatief: Daemo. Hoewel het een sympathiek platform is geworden, is het maar de vraag of het concept schaalbaar was. Los van dat heeft het onderzoek interessante resultaten opgeleverd:

“Daemo offers a fascinating case study for tackling the intractable challenges posed by gig work. In its short lifespan, the platform begun to demonstrate what labor advocates have long known to be true: The Daemo team has observed that higher pay and clearer communication results in higher quality work and more reliable performance—and employers, or, in this case, requesters, seem willing to pay a premium for better work. Daemo has also found, through surveying hundreds of workers, that nearly all of them would be willing to switch to an alternate platform with better pay and communication—as long as there’s enough work there for everyone. Milland, skeptical though she may be of Daemo itself, has noticed the same thing.”

Oftewel: er is ruimte voor een alternatief.

Zijn jouw keuzes nog echt jouw keuzes? – Bits of Freedom

Goede food4thought van Bits of Freedom. In dit stuk wordt ingegaan op persuasion profiling. De natte droom van iedere marketeer, maar is dit maatschappelijk wenselijk? Tijd om meer transparantie in dit soort zaken te krijgen.

Events

Toekomst van werk #15: Werken in de platformeconomie – Pakhuis de Zwijger

“Hoe beschermen we freelancers bij platformen zoals Deliveroo en Uber?” Deze vraag staat centraal volgende week donderdag tijdens een bijeenkomst in Pakhuis de Zwijger. Met een aantal mooie namen (en die van mij) in het panel. Aanrader.

In de media

Een gewaarschuwde menigte telt voor veel | Het Financieele Dagblad

Artikel in het FD over de belangrijkste risico’s en vraagstukken bij crowdfunding. Ik deelde in dit artikel mijn ervaringen van de campagne die ik in 2011 deed voor de Engelse vertaling van mijn boek Brand Expedition.

DE LESSEN VAN UBER’S SCHANDALEN: TEGENSPRAAK, CULTUUR EN ZORGVULDIGHEID – F5 – ideeën, kennis en netwerk

Interview met mij en Hans van der Loo over het leiderschapsdilemma bij Uber.

Contact

Advies of duiding nodig of op zoek naar een spreker? Neem gerust contact op via mail (martijn@deeleconomieinnederland.nl) of telefoon (06-50244596)